ფიზიომაგნიტური თერაპია არის ფიზიკური თერაპიის სახეობა, რომლის დროსაც სხეული ექვემდებარება დაბალი სიხშირის მაგნიტურ ველს.
ორგანიზმში არსებული უჯრედები და კოლოიდური სისტემები შეიცავს იონებს, რომლებზეც მაგნიტური ძალების ზემოქმედება შესაძლებელია. როდესაც ქსოვილი იმპულსური მაგნიტური ველების ზემოქმედების ქვეშ მოექცევა, სუსტი ელექტრული დენი გამოიყოფა, რომელიც ააქტიურებს ყველა უჯრედს, რომელიც მის ზემოქმედების ქვეშაა.
ავადმყოფობის შედეგად, უჯრედების ზედაპირული პოტენციალი იცვლება ჯანმრთელ უჯრედებთან შედარებით.
შესაბამისად შერჩეული ბიოტროპული პარამეტრების მქონე მაგნიტური ველით დამუშავებული ქსოვილი იწვევს უჯრედის ზედაპირის აქტივობის ზრდას, რაც კიდევ უფრო ზრდის მის მემბრანულ პოტენციალს, რაც საბოლოოდ იწვევს უჯრედშიდა პოტენციალის დაბალანსებას.
პულსური ელექტრომაგნიტური ველების გავლენა ქსოვილზე:
1. უჯრედული მემბრანის გამტარიანობის გაუმჯობესებით, ის გავლენას ახდენს უჯრედულ მეტაბოლიზმზე და ხელს უწყობს შეშუპების უფრო სწრაფ შეწოვას (შეშუპების საწინააღმდეგო ეფექტი). ხელს უწყობს ძვლის მოტეხილობების, ასევე კანისა და კანქვეშა ქსოვილის ღია ჭრილობების შეხორცებას (ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი) როგორც მწვავე, ასევე ქრონიკული ანთების დროს.
2. პულსირებული მაგნიტური ველი ამცირებს მტკივნეული შეგრძნებების გადაცემას ნერვული დაბოლოებებიდან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, რაც კიდევ უფრო ამცირებს ტკივილს (მოქმედებს როგორც ტკივილგამაყუჩებელი).
3. რამდენიმე წუთში ის აფართოებს სისხლძარღვებს დაზიანებულ ადგილას და აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას (ვიზოდილატაციური ეფექტი).
4. ხსნის სტრესს კუნთოვან სისტემაში (მიორელაქსაციური ეფექტი).
5. აძლიერებს იმუნურ სისტემას (აღმდგენი და დეტოქსიკაციის ეფექტი).
6. ჰარმონიზებს ვეგეტატიურ ნერვულ სისტემას.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 8 ივნისი